In de vrachtwagen |
Jaap vroeg zich af of ik nog wel eens wat op dit blog
schrijf. Dat is idd al even geleden… Hier een inhaalspurt:
27 oktober waren we in Den Bosch, op een veteranen dag. Was
achteraf een geslaagde dag. Alleen begrijp ik nog steeds niet waarom we al om
11 uur op de kazerne aanwezig moesten zijn, terwijl we pas om half 2 naar Den
Bosch werden gebracht… Met de vrachtwagen, dat was dan wel weer leuk! En
leverde een grappige foto op… Ons beloofde lunchpakketje kregen we pas in Den
Bosch, dus we hadden aardig honger gekregen. Dat pakketje maakte wel veel goed.
Was erg lekker!! Rond twee uur maakte we een rondje muziek over de Parade en daarna
alleen nog maar zittend optreden. Een groot veeldeel, het klinkt dan een stuk
beter. Zeker gezien we met een behoorlijk goede bezetting waren.
Afgelopen zondag bestonden we 5 jaar. Tijd voor een feestje!
Daar heb ik helaas weinig van meegekregen. Door het Grand Prix schaaktoernooi,
dat ik ieder jaar voor de jeugdschakers van het district Tilburg en Den Bosch
organiseer, was ik pas na enen bij de kazerne. Het toernooi liep wat uit. Alle
groepen waren al klaar en naar huis, op één groepje na, die namen er echt de
tijd voor. Tjonge, tjonge wat een talenten. Een half kistje hout voor staan en
dan nog geen mat kunnen geven. Of zes keer mat in één over het hoofd zien, of
nog erger; Dame, toren, koning tegen alleen een koning en dan pat zetten…
drama!! Daar moet ik echt niet te lang naar kijken… maar goed zo is iedereen
begonnen, moeten we maar denken.
Op de Parade in Den Bosch |
Het gaat nu weinig over het TKOS, maar zo wordt mijn verhaal
wat langer en dat is voor mijn trouwe lezer(s) ook weer leuker…
Goed, na enen was ik dus bij de kazerne. Fluiten pakte ik
mijn sax uit de auto en dacht nog even lekker muziek te gaan maken. Dat was dus
niet zo, iedereen was al uit getoeterd, had al gegeten en meer dan de helft was
al weg. Het was natuurlijk overal intocht van Sinterklaas. Ongelooflijk dat die
man op zo veel plaatsen tegelijk kan zijn… Ik had mijn jas nog niet uit of ik
werd al door Pierre naar de ‘blauwe hap’ begeleid. Van Hein kreeg ik een stapel
bordjes en Gre vroeg meteen hoeveel saté stokjes ik wilde. Nog geen drie
minuten later zat ik aan tafel met mijn bordje eten en een beker cola light.
Gelukkig at Hein nog een bordje met me mee. Heel gezellig hoor, maar als ik dit
geweten had was ik niet gekomen. Moest tenslotte nog een hele website bij
werken van het schaaktoernooi. Daar had ik misschien mijn tijd beter aan kunnen
besteden… ‘s avond las ik een berichtje op Facebook, dat het misschien weinig zin
had nog te komen. Om 12.15u was de repetitie al gestopt. Niet eerder gelezen,
geen internet op mijn telefoon. Misschien bij mijn volgende telefoon aanschaf?
Hopelijk gaat deze nog jaren mee… ik heb George mijn mobiele telefoonnummer
gegeven, kan ie mij sms-sen. Dat kan ik wel.