Hein, Tom, Ik en Adriaan

Hein, Tom, Ik en Adriaan

zondag 13 januari 2013

Eerste repetitie van dit jaar


Het was koud vandaag, erg koud. Deze ochtend begon met auto schoon krabben, voordat ik naar Vught ree. Heel belangrijk, anders zou ik het eind van de straat niet halen, als je dit andersom zou doen… ;-)

Aangekomen bij de kazerne zaten de meeste muzikanten al klaar en waren drukdoende hun instrument warm te blazen. Dat viel niet mee met deze temperatuur omstandigheden. Voor we met de repetitie begonnen krijgen we eerst wat meldingen te horen. Chris wees ons er nog eens op om goed op de mail te reageren en op tijd aan te geven als je er een repetitie niet bij kan zijn. Ook de kilometers moeten goed ingevuld zijn, als je belasting geld terug wil. Reken even goed uit wat je gereden hebt. Dat bespaard Chris een hoop extra reken werk. Adriaan kon ons melden dat we voorlopig, zeker nog een aantal jaar, in de Isabel kazerne kunnen blijven. Misschien dat we in de toekomst wel intern moeten verhuizen, maar dat kan geen probleem zijn. Ook vertelde hij dat hij naar een bijeenkomst was geweest van alle reünie orkesten. Alle orkesten het zelfde outfit en muziek, wordt nog aan gewerkt, een ‘erkenning’ heeft geen enkel orkest.  

Na deze korte sprekers konden we weer opnieuw beginnen met het warmblazen van onze instrumenten. We waren niet met heel veel, maar lieten, volgens mij wel goed van ons horen. Toch wel prettig blazen als we niet steeds hoeven stoppen omdat er een aantal zijn partij niet kan volgen… Aan de andere kant wel jammer, dat degene die de repetitie het hards nodig hebben, er niet waren. Jaap dirigeerde (Jos was verhinderd) ons in een prima tempo naar de eerste korte pauze. Een lekker warm bakkie thee was zeer welkom. Na deze pauze bliezen we weer vrolijk verder. Ook de nieuwe nummers beginnen vorm te krijgen. Rond half één begaven we ons naar de boordjes en eitjes, die heerlijk smaakte. Terug lopend naar de zaal, bleef ik even in de hal staan. De zon had door het glas heen een zeer aangename temperatuur gekregen. Heerlijk, even opwarmen. Al snel stond ik daar niet meer alleen, haha. Na een tijdje stonden er meer mensen in de hal dan in de zaal. Tot er iemand riep; ‘zullen we nog even blazen, ik moet over een half uur echt weg’…. SPELBREKER!

Terug in de zaal speelde we nog een paar marsen. Koralen, was eigenlijk de bedoeling, maar die pakken we wel als er meer blazers aanwezig zijn. Al met al, was het een prima repetitie. Hopelijk is het de volgende keer wat warmer, zodat we ook weer eens buiten kunnen blazen.